https://youtu.be/7pmneCuFcfA
" देखीये टॅगोर कितने खामोश सवाल करते है जिंदगीसे..बडा नाजूक एहसास है..जहाँ जहा जिंदगीका दामन उसकी गुंजाईश से ज्यादा खिचा , वहा वहा उसकी सांस छूट गयी..
हे गुलझार यांच्या आवाजात ऐकताना जबरदस्त अनुभव!
रवींद्रनाथ टागोर यांच्या कवितांचं अनुवाद आणि त्यातील काही ओळी , 'कमेंट्री' आपल्या आवाजात म्हणायचं अवजड काम गुलझार यांनी अत्यन्त अप्रतिम रित्या केलंय.
गुलजार यांच्या कविता , गाणी,आणि त्यांचा आवाज या गोष्टी अप्रतिम..पण वैयक्तिकरित्या मला त्यांचा आवाज जास्त आवडतो.
गेल्या आठवड्यात रवींद्रनाथ टागोर यांची पुण्यतिथी झाली.
दोन मोठे प्रवाह एका ठिकाणी काही क्षण मिळतात ते प्रेक्षणीय , उत्कंठावर्धक डोळयांना, कानाला मेजवानी ठरते.
इथे हेच झालंय.
गेल्या महिन्यात एका स्नेही व्यक्तीने काही ऑडिओ गाणे पाठवलीत. मी दोनेक दिवसांनी ते ऐकले सहज आणि ऐकतच राहिलो. सुरवातीलाच गुलजारांचा आवाज ऐकल्याने कान टवकारले.
पुढे अत्यन्त रसाळ मधुर आवाजात तिने टागोरांच्या त्या कवितेला, गुलजार यांनी अनुवाद केलेल्या कवितेला गाण्याचा हलकासा 'टच' देऊन वेगळ्याच उंचीवर नेऊन ठेवले. तिच्याशिवाय त्या गाण्यांना इतर कोणीही गायिका न्याय देऊ शकलं असतं वाटतही नाही. सोल सुदिंग व्हॉइस असलेली ती श्रेया घोषाल. "वह मैं ही हुं मेरे मुसफिर...." " शृंगार रहने दो" " सखी रे वह योगी देखो ना..भिक्षू देखोना.." "एक देहाती गुड की भेली अपने सर पे लेते हुये.."
वाह!!!
श्रेया घोषल ने गायलेलं सोबत गुलजार यांचा आवाज, कंटेम्प्ररी संगीत! संपूर्ण भट्टी स्वर्गीय आंनद देणारी जमलीये!
शान ला आजवर पूर्ण न्याय मिळाला नाही असं नेहमी वाटतं. शानच्या कारकिर्दीतील सर्वोत्तम गाणी हीच आहे असे म्हणेन!
शंतनू मोईत्राने आजच्या काळातील संगीत देऊन पाचही कविता/ गाणी वेगळ्या विश्वात नेऊन सोडतात.
रवींद्रनाथ टागोर यांच्या या कविता #रूपकात्मक आहेत. रूपक घेऊन त्यांनी भाष्य केलंय..नाजूक तरल स्पर्श केलाय..
गुलजार यांचा आवाजाच्या , लिखाण प्रेमात पडलो ते 'मरासीम' ऐकल्यापासून!
जगजीत सिंग आणि गुलजारचा आवाज असलेली ही कलाकृती ऐकली नसेल तर एक खूप मोठ्या आनंदापासून मुकले आहात समजावे.
'सहेर' हे सुद्धा गुलजारआणि जगजीत सिंग या दोन महान कलाकारांची कलाकृती. पण 'मरासीम' सहेर पेक्षाही सरस आहे.
गुलजार यांचा महिमा आजवर खरंतर कळला त्यांच्या भक्ताच्या इंटरव्ह्यूज मधून , 'जितेंद्र जोशी' मुळे.
पण एक थी डायन मधील गुलजारची गाणे ऐकलायवर वाटलं होतं गुलझार यांची मजा गेली.
रवींद्रनाथ टागोर यांच्या या रूपकात्मक कविता रात्री, लाईट्स बंद करून, गुलजार, श्रेया घोषल, शान, शंतनू मोईत्रा यांनी मिळून केलेलं काम ऐकताना वेगळ्याच विश्वात जायला होतं हे नक्की.
- Abhijeet Pansehttps://youtu.be/8Uj0j3kyNm0
हे गुलझार यांच्या आवाजात ऐकताना जबरदस्त अनुभव!
रवींद्रनाथ टागोर यांच्या कवितांचं अनुवाद आणि त्यातील काही ओळी , 'कमेंट्री' आपल्या आवाजात म्हणायचं अवजड काम गुलझार यांनी अत्यन्त अप्रतिम रित्या केलंय.
गुलजार यांच्या कविता , गाणी,आणि त्यांचा आवाज या गोष्टी अप्रतिम..पण वैयक्तिकरित्या मला त्यांचा आवाज जास्त आवडतो.
गेल्या आठवड्यात रवींद्रनाथ टागोर यांची पुण्यतिथी झाली.
दोन मोठे प्रवाह एका ठिकाणी काही क्षण मिळतात ते प्रेक्षणीय , उत्कंठावर्धक डोळयांना, कानाला मेजवानी ठरते.
इथे हेच झालंय.
गेल्या महिन्यात एका स्नेही व्यक्तीने काही ऑडिओ गाणे पाठवलीत. मी दोनेक दिवसांनी ते ऐकले सहज आणि ऐकतच राहिलो. सुरवातीलाच गुलजारांचा आवाज ऐकल्याने कान टवकारले.
पुढे अत्यन्त रसाळ मधुर आवाजात तिने टागोरांच्या त्या कवितेला, गुलजार यांनी अनुवाद केलेल्या कवितेला गाण्याचा हलकासा 'टच' देऊन वेगळ्याच उंचीवर नेऊन ठेवले. तिच्याशिवाय त्या गाण्यांना इतर कोणीही गायिका न्याय देऊ शकलं असतं वाटतही नाही. सोल सुदिंग व्हॉइस असलेली ती श्रेया घोषाल. "वह मैं ही हुं मेरे मुसफिर...." " शृंगार रहने दो" " सखी रे वह योगी देखो ना..भिक्षू देखोना.." "एक देहाती गुड की भेली अपने सर पे लेते हुये.."
वाह!!!
श्रेया घोषल ने गायलेलं सोबत गुलजार यांचा आवाज, कंटेम्प्ररी संगीत! संपूर्ण भट्टी स्वर्गीय आंनद देणारी जमलीये!
शान ला आजवर पूर्ण न्याय मिळाला नाही असं नेहमी वाटतं. शानच्या कारकिर्दीतील सर्वोत्तम गाणी हीच आहे असे म्हणेन!
शंतनू मोईत्राने आजच्या काळातील संगीत देऊन पाचही कविता/ गाणी वेगळ्या विश्वात नेऊन सोडतात.
रवींद्रनाथ टागोर यांच्या या कविता #रूपकात्मक आहेत. रूपक घेऊन त्यांनी भाष्य केलंय..नाजूक तरल स्पर्श केलाय..
गुलजार यांचा आवाजाच्या , लिखाण प्रेमात पडलो ते 'मरासीम' ऐकल्यापासून!
जगजीत सिंग आणि गुलजारचा आवाज असलेली ही कलाकृती ऐकली नसेल तर एक खूप मोठ्या आनंदापासून मुकले आहात समजावे.
'सहेर' हे सुद्धा गुलजारआणि जगजीत सिंग या दोन महान कलाकारांची कलाकृती. पण 'मरासीम' सहेर पेक्षाही सरस आहे.
गुलजार यांचा महिमा आजवर खरंतर कळला त्यांच्या भक्ताच्या इंटरव्ह्यूज मधून , 'जितेंद्र जोशी' मुळे.
पण एक थी डायन मधील गुलजारची गाणे ऐकलायवर वाटलं होतं गुलझार यांची मजा गेली.
रवींद्रनाथ टागोर यांच्या या रूपकात्मक कविता रात्री, लाईट्स बंद करून, गुलजार, श्रेया घोषल, शान, शंतनू मोईत्रा यांनी मिळून केलेलं काम ऐकताना वेगळ्याच विश्वात जायला होतं हे नक्की.
- Abhijeet Pansehttps://youtu.be/8Uj0j3kyNm0
No comments:
Post a Comment