सध्या बँकेसमोर नोटा बदलून घेण्यास सर्व लाईन मध्ये उभे आहेत!पण रांग ही तर सर्व सामान्य व्यक्तीच्या पाचवीलाच पुजली आहे.बस,रेल्वेची तिकीटरांग..मंदिरात दर्शनाची रांग..
हॉटेलात खाण्यासाठी रांग..
सार्वजनिक शौचालयासमोर पोट आवळलेल्या अवस्थेत अस्वस्थेत रांग..
एकंदर उजव्या हाताने घास घेण्यापासून डाव्या हाताने मार्जन करण्यासाठी रांग लागतेच!
ताट ते (वाम हस्ती) "लोटा" रांग सुटत नाही!
"हम ज्याहा खडे होते है रांग वहिसे शुरु होती है !" हे फक्त पडद्यावरच असतं..प्रत्यक्षात कोणी प्रयत्न केला तर त्याला तिथेच धुतल्या जाईल.
अगदी जन्मण्यासाठीही सरकारी दवाखान्यात "रांग" लावावी लागते..जन्माचा दाखला ..औषधांचं बिल, आणि इतकंच काय स्मशानात "बॉडी "जाळण्यासाठीही वा जळण्यासाठीही रांग असतेच.आणि लोक ही आपल्याला तिथवर निमूटपणे रांगेतच नेतात!सगळ्यात अटळ inevitable रांग!
अर्भकावस्थेपासून भस्म होईपर्यंत रांग सुटत नाही!
"मरे एक त्याचा दुजा शोक वाहे अकस्मात तो ही पुढे जात आहे!"
घरात रांगत रांगत बाळ एकदा चालायलं लागलं की त्याच्या पुढे रांगा सुरु होतात.
हर "क्यू" का जवाब नाही होता!
थोडक्यात "अव्यक्तातुन" व्यक्त होईपर्यंत आणि व्यक्तातून स्मशानात पुन्हा अव्यक्त होईपर्यंत रांगा इथल्या संपत नाही!
या रांगेला उत्तर नसते व्यक्ती केविलवाणी..अर्ध्या..डाव मोडला "संपूर्ण'" ही कहाणी.
-Abhijeet Panse
No comments:
Post a Comment