15 सप्टेंबर 017
"....आमच्या कुत्र्याच्या अंगात येतं अशी समजूत त्याने करून दिली होती त्यामुळे तो ज्याला चावतो तो भाग्यवान!असाही त्याने लौकिक वाढवून ठेवला होता.त्या 'कुत्र्याला' हे लोक टीळा लावायचे , माळा घालायचे.
एके दिवशी मी या श्वान महाराजांना आमच्या गल्लीच्या नाक्यावरच त्या टीळे माळासकट आपल्या स्वजातीय गरीब शिष्येवर अनुग्रह करताना पाहिलं आणि त्याच्या महाराजपणाची खात्रीच पटली मला!"
हे ऐकताना डोळ्यासमोर "गुर्मीत राम रहीम" नावाचं अस्वल आलं!
किती द्रष्टे होते पु.ल.देशपांडे! किती रिलेवंट लिहायचे!
- अभिजित पानसे
No comments:
Post a Comment