Saturday, 23 December 2017

कब्बी खुशी कब्बी गम ट्रॅजेडी

"कब्बी खुशी कब्बी गम" चित्रपटाला 16 वर्षे पूर्ण झालीत म्हणून फार उत्सव साजरा करणे सुरू आहे! पण मी अजून याच प्रश्नात अडकलोय की गोल चेहऱ्याचा, काळया डोळ्यांचा 'लड्डू ' , घाऱ्या डोळ्यांचा रोहन - रितीक रोशन कसा झाला!
आणि लहानपणीची घाऱ्या डोळ्यांची पूजा, मोठी झाल्यावर डार्क ब्लॅक-ब्राऊन डोळ्यांची "पू- करीना कपूर" कशी काय झाली!

दोघांच्याही "रम्य ते बालपण" आणि "पोस्ट पिंपल्स पिरेड" मध्ये काहीही साम्य नाही!

बरं रीतिक रोशन -रोहन कोणतीही प्रवेश परीक्षा ना देता, लंडनमध्ये युनिव्हर्सिटीमध्ये एमबीए ऍडमिशन मिळवतो! बरं ते ही शक्य एक वेळेस म्हणा! शेवटी रायचंदस होते ते! मॅनेजमेंट कोट्यातून घेतली असेल ऍडमिशन! बक्कळ पैसा बापाकडं!

पण पंधरा वर्षे होऊनही, गलेलठ्ठ लड्डू चा हँडसम हंक रोहन होतो ,पण इतक्या काळात पुलाखालून थेम्स नदीचं पाणी वाहूनही राहुल्या शाहरूख जशाचा तसाच दिसतो!

इतक्या वर्षांनंतरही लड्डू रोहनला बूटांच्या लेसेस बांधता येत नसतील तर कॉलेजटीमकडून क्रिकेट खेळताना लड्डू रोशन काय टीममेट्सकडून किंवा अंपायरकडून बुटांच्या लेसेस बांधून घ्यायचा!!!

"चांदनी चौक मे चाचा ने चाची को ..चटणी चटाई" हे म्हटल्याबरोबर या एका कोडवर्ड्स ने पंधरा वर्षापूर्वीची पोरगी पुन्हा पटते हे कळल्यावर , मीसुद्धा चांदनी चाळ (आपल्याकडे चाळ असते म्हणून) चांदीचा चमचा, चाचा.. चटणी "कोड वर्ड" वापरून बघितला , तर ती पोरगी तिच्या 2 वर्षाच्या लहान बाळाला म्हणाली "बेटा मामाला बाय कर!"

अश्या असतात हिंदी मुविज!
येथे ओशाळतात दक्षिणात्य चित्रपटही

-अभिजीत पानसे

No comments:

Post a Comment