Tuesday, 14 November 2017

'He' too



                             * 'He' Too *

नुकताच बारावीच्या प्रवेश परीक्षेचा निकाल लागल्यामुळे निनाद कॉलेजमधील ऍडमिशनच्या प्रक्रियेत गुंग होता. सहा फूट उंच, मिसरूड फुटलेला फुटबॉलपटू असल्याने शारीरिकरित्या तगडा आक्रमक होता.  रविवार असल्याने सकाळी खेळून आल्यावर त्याने बाईक बिल्डिंगच्या त्याच्या पार्किंग भागात लावली.
 समोरच्या गार्डनमध्ये सोसायटीतील मुलं फुटबॉल , प्लास्टिक बॅट ने क्रिकेट खेळत होती. त्यांच्यातील
 भांडणामुळे , रडण्यामुळे त्याचं लक्ष तिकडे गेलं आणि त्याला धक्काच बसला. सोसायटीतील चवथीतील अंबरने आऊट झाला म्हणून चिडून चक्क बॉलिंग करणाऱ्याला मुलाला "मधलं बोट" दाखवलं.

ते बघून निनादला हसू आलं, वाईट ही वाटलं, आश्चर्यही वाटलं. कुठून शिकतात ही छोटी मुलं ही भाषा आणि या 'हस्तमुद्रा'!

तेवढ्यात त्याचं लक्ष एकटाच मोठी चॉकलेट कॅडबरी खात बसलेला अनयकडे गेलं. त्याची आई लहान मुलांना चॉकलेट्स देण्याच्या विरुद्ध असलेली निनादला माहिती होतं.
त्याला आठवलं तीन दिवसांपूर्वीही अनय मोठं चॉकलेट खाताना बिल्डिंगबाहेर दिसला होता.

थंडीत घरात जाण्याऐवजी थोडं ऊन खावं म्हणून निनाद सहज अनयजवळ बाकड्यावर जाऊन बसला. निनादला बघताच अनय काहीसा दचकला. तो अनयशी गंमतीने गप्पा करू लागला. कॅडबरी कोणी दिली हेही विचारलं. तेवढ्यात निनादला मित्राचा फोन आल्याने तो फोनवर बोलत त्याच्या घरी गेला.

दुपारी जेवण झालं..झोपला..संध्याकाळी  हातात कॉलेजचे प्रोस्पेक्ट्स चाळताना दुपारी अंतर्मनात शिरलेला विचार अचानक त्या शांत क्षणाला मनाच्या पृष्ठभागावर तरंगला.
 त्याला आठवलं दुपारी अनयशी बोलताना तो अस्वस्थ तर वाटला शिवाय तो सतत त्याच्या गुप्तांगाला स्पर्श करत होता.

निनाद खाली पार्कमध्ये गेला . तिथे मुलं खेळत होती, काही मोठी माणसे चालत होती. वृद्ध लोक बाकड्यावर बसले होते .

काही छोटी मुले घसरगुंडीवर घसरत होते. मात्र अनय उकिडवे बसून हातातील छोट्या काडीने गवत उकरून मातीशी खेळत होता.
निनादही त्याच्याजवळ बसुन गंमतीने गप्पागोष्टी करू लागला.
सहज विचारल्या सारखे वाटावे अश्या पद्धतीने त्याने विचारले ,"तुला सकळी चॉकलेट कोणी दिलं होतं?"

"साहिल दादाने!" अनयने एक क्षण थांबून खाली बघतच बोटाने गवत उपटून काढत उत्तर दिले.

हा कोण? कुठे राहतो?

"त्या बिल्डिंगमध्ये!" समोरील इमारतीकडे बोट दाखवत बोलला.

तुझी त्याच्याशी कशी ओळख झाली? तो का देतो तुला इतके चॉकलेट्स नेहमी?

"अनय काही बोलला नाही.
तुझ्या आई बाबांना सांगू का तू बाहेर चॉकलेट्स खातो ?"

"नाही नाही प्लिज नको सांगू  आईला!"

"मग मला सांग नीट सगळं!"

अनय काही बोलला नाही. त्याच्या निरागस चेहऱ्यावरील ताण , गोंधळ ..सांगावं की नाही सांगावं ..कसं कोणत्या शब्दात सांगावं ..हा सारा गोंधळ जाणवत होता.

निनाद ने त्याच्या पाठीवरून हात फिरवत त्याला धीर देत सगळं सांग मी कोणाला नाही सांगणार म्हणत त्याला हळूहळू बोलतं केलं.

त्यानंतर अनयने जे सांगितलं त्याची त्याला थोडी कल्पना आली होती. पण त्या गोष्टीची तीव्रता इतकी असेल याचा विचार केला नव्हता.

"साहिल दादा बाईकवर फिरवून आणतो!

त्याच्या घरीही नेतो..

पण..
 तो माझ्या सुसूला हात लावतो. .

निनाद चा चेहरा कठोर झाला होता ते ऐकताना.
"अजून काही करतो का तो?"

...तो...हो...तो त्याच्या सुसूलाही हात लावायला लावतो मला ! मला नाही आवडत तरी कधीकधी तो जबरदस्ती करतो! मला घाण वाटतं ..कारण थोड्यावेळाने माझा हात चिकट होतो..

मग तो जाताना मला आवडणारे चॉकलेट्स, आईसक्रीम देतो. .

अनयला बोलतं केल्यावर त्याचं सगळं बोलणं ऐकून साहिलचा संताप संताप होत होता.

"आणखी काही केलं नाही ना त्याने तुला?"

" त्याने माझ्या शी करण्याच्या जागेलाही टच केलं..तिथे दुखतं आता!

निनादच्या आता संतापाचा ज्वालामुखी फुटला होता.
स्वतःवर नियंत्रण ठेवत तो अनयशी बोलला,
"मी बोलतो त्या साहिलशी ! पण तू पुन्हा त्याच्याशी बोलू नकोस..काही झालं तरी त्याच्याकडे यानंतर जायचं नाही! कळलं ?"

"नाही नाही तू प्लिज मी तुला सांगितलं हे त्याला सांगू नकोस! पहिले तो प्रेमाने बोलायचा माझ्याशी पण आता कधीकधी तो मला रागावतो! कोणाला सांगू नकोस नाहीतर मारेन म्हणतो!"

"बरं त्याच्याशिवाय आणखी कोणी तुला काही चॉकलेट आईस्क्रीम देतं का..हे सगळं करायला लावतं का?"

"नाही फक्त साहिल दादाच!"

निनादने अनयला धीर देऊन घरी पाठवले.
आणि आपल्या फुटबॉल टीममधील मित्रांना फोन करून ताबडतोब बोलावलं.

रात्री नऊ वाजता, त्या इमारतीमधील फ्लॅटमध्ये  तिघे जणं नोकरीनिमित्त वर्षभरापासून राहायला आले होते त्यात घुसले. साहिलला त्यांनी लाथाबुक्क्याने तुडवला. त्याच्या मित्रांनाही त्याच्या सगळ्या काळ्या कृत्याबद्दल सांगितलं. पोलीस कम्प्लेंट करतो म्हटल्यावर साहिल गयावया करू लागला.
"भडव्या पुनः या सोसायटीमध्ये किंवा कोणत्या लहान मुलांसोबत दिसला तर कापून टाकेन! तुला नाही तुझ्या ****!

 रात्रीतून त्याला जागा सोडायला सांगितली.

 मित्रांनी निनादला विचारलं तुला कसं कळलं हे!

"मला तू  तुझ्या लहानपणी तुझ्या कोण्या नातेवाईकाने तुझं लैंगिक शोषण केलं होतं सांगितलं होतं ना! शिवाय आणखी एक दोन मित्रांनी त्यांच्याबद्दल ,त्यांच्या मित्रांचेही असेच ओळखीच्या लोकांनी, भावाच्या मित्रांनी ,  सोसायटीत मोठया मुलांसोबत खेळणाऱ्या मुलांपैकी कोणी असली छळवणूक केल्याची उदाहरणे सांगितली होती म्हणून मला संशय आला!

निनादने त्याच्या एका समजुतदार मैत्रिणीलाही बोलावून घेतलं . तिला थोडक्यात सगळी परिस्थिती समजावून सांगून ते सर्व मित्र अनयच्या घरी गेलेत.
 त्याच्या आई बाबांना समोर बसवून प्रथम आम्ही जे काही सांगणार आहोत ते शांतपणे समजून घ्या म्हणालेत.
अनयमध्ये काही बदल त्यांना जाणवला का विचारल्यावर त्याच्या आईने सांगितलं की हो आजकाल अनय सतत घाबरायचा.अस्वस्थ वाटायचा..शी ला जायला टाळाटाळ करायचा.. शी धुताना तेथील स्पर्शानेही अस्वस्थ व्हायचा..नीट बसायचा नाही तो !
 तेव्हा निनाद आणि मित्रांनी त्याच्या आईबाबांना सगळा वृत्तांत सांगितला.

ते ऐकून त्याची आई रडू लागली.
वडिलांनी चिडून पोलिसात तक्रार करायची ठरवलं.

"मुलांसोबत ही असं होऊ शकतं यावर विश्वास ठेववत नाही हो!अनय ची आई रडत बोलली.

"ताई हा खूप जणांचा गैरसमज आहे की फक्त मुलींचंच लहानपणी शोषण केलं जातं मुलांचं नाही! विकृत लोक कोणतंच लिंग पाळत नाहीत!
लहान वयात कित्येक मुलांचं त्याच्या काका, मामाने, भावाच्या मित्राने, कुल्फी बर्फगोळा विकणारे., वॉचमनने.. अगदी ट्युशनच्या शिक्षकानेही लैंगिक शोषण केल्याच्याही घटना घडल्या आहेत.

"Me too" नावाने स्त्रिया , मुली सोशिअल मीडियावर लैंगिक शोषणाचे आपापले वाईट अनुभव सांगतात. पण मुलं कधीच त्यांचे हे बालपण नासावणारे वाईट अनुभव सांगत नाहीत. त्यामुळे बऱ्याच जणांना याबद्दल कल्पना नाही!

मैत्रीण म्हणाली , "ताई यासाठीच आईने आपल्या मुलांना स्पर्शाची पारख शिकवावी. योग्य आणि अयोग्य स्पर्श ओळखणे शिकवावं. आणि आजची लहान मुलं खूप हुशार आहेत, त्यांना नीट समजावून सांगितलं की त्यांना सगळं समजतं! एक उपजत सेन्स मुलांच्यात असतोच योग्य स्पर्श ओळखण्याचा! आपण फक्त त्यांना त्यांच्या भाषेत नीट सूचना देऊन त्या सेन्सला ऍक्टिवेट करावे"

"बरेचदा परिसरातील मोठ्या मुलांसोबत लहान मुलं खेळतात. काहीवेळा हेच वयाहून मोठी असलेली बाहेरची मुलं लहान मुलांना बिघडवतात..किंवा त्यांचा असा छळ, शोषण करतात! म्हणूंन आई वडिलांनी मुलगा कोणासोबत जास्त वेळ घालवतोय..खेळतोय याकडे लक्ष  ठेवावं.."

अनयची आई ते सगळं ऐकून ओक्साबोक्शी रडू लागली. वडील चिडून पोलिसात तक्रार करण्याची तयारी करू लागलेत. अनय शाळेतील होमवर्क करण्यात गुंग होता.

-अभिजीत पानसे

No comments:

Post a Comment